Habil'in Çığlığı

Ruhum son aksam güneşi

Battı batacak!

Sesim

İlk cinayet çığlığı, karanlığı

Yardı yaracak!

Sen sesi

Sûr'um, İsrafil'in üflediği

Mahlukatın dirilip aman dilediği

Öldüm, dirildim merhamet diliyorum

Üflenmiş Sûr'um

Ruhum, battı batacak!

Babam çıkıp amcama bir tokat atacak

Kedimin apandisiti patlayacak

Surun içine kaçıverse tüğden bir yumak

Dünya ölümsüz olacak.

Kalmadı şansımız

Merhametten yana

Ve sen ey ölümsüz dünya

Lanetinle beraber yaşayacaksın

Amcam sağ yanağını tutup sol yanağını çevirirken

Babam bir tokat daha atacak

Felekten gelen her bir sille

Güneşin etrafında tavaf edip

Amcamın yanağına aşk olacak

İnsan aşık olacak, kerem aslıya

Mecnun Leyla’ya, ben geceye

Nasıl olsa yıldızlar hiç düşmeyecek

Ben nasıl olsa hiç ölmeyecek

Gece nasıl olsa hiç bitmeyecek

Dünya lanetine, ben ölüme hasret gidecek

İlk cinayetin çığlığı bu karanlığı asla yaramayacak.

Bu karanlık hiç de iyi değil aslında

Ama Tanrım

Biliyorum ki birisi birgün tutacak da

Bir sokağın bir köşesinde

Aferin diyecek sana.

Oysa İlk cinayeti işleyen bu karanlık yüzündendir

Bazı sabahlar sesimin çıkmayışı

İlk uyanış anımda

Ve dünyanın ölümsüzlüğü

fıstıkçı şahap

badi parmak
turanmemre